ქორწინების რიტუალები და ტრადიციები განსხვავებულია მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში. სადღაც ერთი ქცევა წახალისებულია, სხვაგან პატარძალი და საქმრო სხვანაირად იქცევიან. ახლა ჩვენ გავარკვევთ, თუ როგორ განსხვავდება ქორწილები მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში.
სუდანი
სუდანში, გოგონა, რომელიც ტოვებს სახლს და მიდის ქმართან, ითვლება ეკონომიკურ ზარალად. ამ მიზეზით, საქმრომ ეს „ზარალი“ოთხი ძროხით უნდა აანაზღაუროს. სანამ ამ „საფასურს“არ გადაიხდის, პატარძალი მისი კანონიერი ცოლი არ გახდება.
ფილიპინები
ფილიპინებში, როდესაც მამაკაცი ქალის ოჯახს სთხოვს მასზე დაქორწინებას, მან ასევე უნდა მოინახულოს უახლოესი ნათესავების სახლები, რათა გამოაცხადოს, რომ შეძლებს მომავალ ცოლზე ზრუნვას. ამ რიტუალს პამამანჰიკანს უწოდებენ.
შვედეთი
მდიდარ შვედეთში პატარძლის მამამ უნდა ჩადოს ვერცხლის მონეტა გათხოვილ ქალიშვილს მარცხენა ფეხსაცმელში, ხოლო გოგონას დედამ ოქროს მონეტა უნდა ჩადოს მარჯვენა ფეხსაცმელში. ეს რიტუალი ერთგვარი გარანტიაა იმისა, რომ ცოლ-ქმარი სიღარიბეს არ განიცდის.
ჩინეთი
ჩინეთში მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ ქორწილი ხელსაყრელ დღეს ითამაშებენ. ამისთვის საქმროს მოუწევს გამოცდილ ასტროლოგთან მისვლა, რათა მისგან გაარკვიოს, რომელი დღე ჩაითვლება ასეთად.
თუ ქორწილი უკვე დაგეგმილი იყო არახელსაყრელ დღეს, მაშინ ის არ გაიმართება, რადგან მშობლები არ დაუშვებენ.
რუსეთი
რა თქმა უნდა, რუსეთში ქორწილამდე ცნობილი ტრადიცია პატარძლის გამოსასყიდია. იმართება ქორწილამდე, ანუ დილით. ასეთი ჟესტით საქმრო თავისი ახლო მეგობრების დახმარებით შეძლებს დაუმტკიცოს გოგონას მშობლებს, რომ ღირსია ქმარი გახდეს. საიდუმლო არ არის, რომ დღეს ამას მხოლოდ სიმბოლური მნიშვნელობა აქვს. ქმარს არ უწევს დიდი თანხის გადახდა მომავალი ცოლისთვის, მას შეუძლია მხოლოდ რამდენიმე კუპიურა მისცეს ნიშნად.
ადრე, ძველ დროში, მამაკაცები დიდ ფულს იხდიდნენ, რათა პატარძლის "აყვანის" შანსი მიეღოთ.